‘Een anesthesiemedewerker is een echte generalist’

‘Bijna dertig jaar werkzaam als anesthesiemedewerker, dat zegt denk ik genoeg. In mijn hele loopbaan waren en zullen er altijd uitdagingen blijven. Ik ga iedere dag nog steeds met veel plezier naar mijn werk. In 1990 ben ik begonnen in het ziekenhuis in Meppel. Nu is daar af en toe het Behandelcentrum in Zwolle als werkplek bijgekomen, waar ook de kleinere en minder complexe chirurgische ingrepen worden gedaan.'

'Anesthesie vind ik een prachtig en divers vak, omdat het alles in zich heeft. Enerzijds het contact met patiënten, anderzijds de techniek die erbij komt kijken. Een combinatie die niet veel voorkomt. Als anesthesiemedewerkers hebben we intensief contact met onze patiënten. We ontvangen hen en bereiden ze voor op wat er gaat komen. Bij de ingrepen waarbij een patiënt niet slaapt, is het aan ons om naast bewaking, iemand af te leiden en gerust te stellen.’

Focusgebieden

‘Met een groot topklinisch ziekenhuis als werkgever zoals Isala heb je wat te kiezen. Je kunt je specialiseren in topklinische zorg die bij complexe ingrepen hoort. Of je juist toeleggen op veelvoorkomende, ingrepen in Meppel en het Behandelcentrum. Dat is waar ik voor heb gekozen. Onder andere KNO, gynaecologie en algemene chirurgie en een groot deel orthopedie met name voor het vervangen van heupen en knieën. Als anesthesiemedewerker kom je gedurende je opleiding en loopbaan in aanraking met veel verschillende specialismen. Hierdoor ontwikkel je je tot een echte generalist, die breed inzetbaar is. Naast het werk op de OK is er altijd ruimte een extra focusgebied te kiezen waar je extra expertise in opbouwt. Voor mij is dat apparatuur. In die hoedanigheid schuif ik bijvoorbeeld regelmatig aan bij het inkoopoverleg.’

‘Daarnaast begeleid ik ook studenten, iets wat ik heel leuk vind. Gek genoeg is anesthesiemedewerker bij veel ziekenhuizen een moeilijk vervulbare functie. Maakt onbekend onbemind? Dat is jammer, want ik denk dat nog steeds maar weinig mensen echt weten wat ons werk inhoudt. Ergens wel logisch, de OK is toch een wereld die zich grotendeels achter gesloten deuren afspeelt. Hopelijk kunnen er op een gegeven moment weer open dagen worden gehouden en kunnen we wat meer van ons vak laten zien. Ik weet zeker dat er veel jonge mensen zijn die dit werk fantastisch zouden vinden!’